Salve tibi, amice! Sane, lingua Latina me delectat, nunc autem Latine scribere loquique possum. At tu, ex quo tempore hanc linguam discis, quid de Latina putatis? Delectatne ea tibi?
Amasne Latine legere, an non ?

aliquot iam annos linguae latinae operam do quia magnam uoluptatem inde capio. fateor me parum legisse. ne ex «Commentariis» quidem multum legi. modo Caesarem, modo Ciceronem, modo Erasmum addredior, neque umquam adeo firmo animo, ut rem inceptam perficiam. tum otium tum perseuerantia deest. quid tu de litteris latinis sentis?

Mei scriptores amantes sunt: Nepos, Livius, Tacitus et Suetonius. Nunc autem haud multum legi, tamen maxime litterae antiquae me delectant, iccirco linguam Graecam quoque discere volo
Ciceronem et Caesarem quoque legere conabar, sed mihi illi displicebant. Hodie paulum ex Taciti legeram et id valde placebat
Iccirco linguam studeo, quamquam non solum legere, sed etiam communicare et scribere Latine volo, sed lectionem malo....
Linguam Latinam anno priore discere coepi.

non crederem te unum solum annum latine discere nisi ipse communicasses! uere magnos fecisti progressus.

lingua graeca mihi quoque non displicet, nam antiquis temporibus litterae graecae magis floruerunt quam latinae; praeterea, sermo graecus iucunde sonat. uelim graece ita discere, ut saltem legere possim. methodo assimiliana utor, sed ordo studiis meis deest.

Gratias. Tamen semper loquor me mediocriter Latine scire Mea methodus discendi linguae est studium scriptorum antiquorum....
Constat lectionem optimam esse methodam, attamen communicationem quoque malo( haud semper). Bene scio methodam Dessesardi, nam ab initio eum operam "Lingua Latina sine molestia" legeram, etiam haec methodus mihi placebat
Nunc autem scientiam meam linguam per lectionem studiumque Tacitum atque Suetonium melioro( et domi, et in opera mea, si mihi est tempus). Semper pro viva Latina sum( etsi ea corruptus barbariaque sit)
Exempli gratia, possumne ita scribere atque uti:
Ego vocor...= Mihi est nomen.... vel me puero....= cum puer essem...., an non?

reuera non sine mendis scribis nec sine locutionibus barbaris, quae res tamen ne te exanimet. non pauci sunt qui discant diutius, peius scribant.

«uocor» idem ualet quod «mihi nomen est», tamen nescio num liceat «puero» dicere pro «cum puer essem». aliter idem apposito exprimi potest, e. g. «Cicero puer graece nesciebat» = «Цицерон в детстве… = Цицерон, мальчик,…». etiam nota bene locutionem «a puero» quae sibi uult «с детства».

Gratiam ago Tamen scio multa me discere oportet Est bene, et laetus sum, quod Latine scribere possum( cum mendis), quamquam arbitror linguam Latinam nunc me haudquamquam male scire, si Latine legere possum, sed nescio quomodo uti, ubi Latine scribere, idcirco usum me deficit. Puto etiam omnem linguam difficilem ad discendum esse.
Prius linguam Anglicam per Assimilem discere conabar, sed ea res mhi valde displicebat(e.g.- in Latina haec methodus multo melior est)
Etiam gratias pro suasione, sciam. Puto " cum puer essem" possibile est uti, quamquam melius "me puero"

Ecce, etiam inveni:
Ego rus ibo, atque ibi manebo(Tertullian)
Num hic est recte ita scribere, puto enim praeter futurum I( ibo) futurum II ( iero) esse debere, an non?

futurum II significat rem quandam confectam et praecipue in придаточных предложениях (nescio quomodo latine dicam) occurrit. hic autem non de re in futuro tempore confecta agitur, uerum de duabus actionibus, quarum altera alteram sequitur.

Nunc certe scio, gratias Etiam in libro Cicerone unam sententiam inveni:
Licuit esse otioso Themistocli- hoc exemplum est dativus cum infinitivo( cum verbo Licet) , forma rara in lingua Latina, quamquam numquam ante eam inveniebam

non est datiuus cum infinitiuo quod omnino non exstat. hic nomen et uerbum inter se non sunt coniuncta, uerum «esse otioso» subiectum, «licuit» praedicatum, Themistocli obiectum indirectum est. mire est quod subiecti pars *nominalis non in accusatiuo casu est, sed cum obiecto indirecto concordat, quod tamen in lingua latina nonnunquam fit.

taedet. nescio num hoc forum relicturus sim.

bene, discam.

curate ut ualeatis!

Bene, et ego quoque discam grammaticam Latinam, nam grammatica est basis linguae( sic opinor ) Semper linguam meliorare oportet, et uti, si quempiam nescias- disce, et numquam dic, quod id impossibile est. Et tibi vale, amice