Admonēmus apud peregrīnos unum esse dominium; nam aut domĭnus quisque est aut domĭnus non intellegĭtur. Quō (= hoc) iurĕtiam popŭlus Romānus olim utebātur: aut enim ex iurĕ Quiritium unusquisque domĭnus erat aut non intellegebātur domĭnus.
Sed postea divisiōnem accēpit dominium, et potest alius esse ex iurĕ Quiritium domĭnus, alius in bonis habēre.
Nam si tibi rem mancīpi neque mancipavĕro neque in iurē cessĕro, sed tantum tradidĕro, in bonis quidem tuis ea res efficĭtur, ex iurĕ Quiritium vero mea permanēbit, doneс tu eam possidendo usucapias (= usu capias).
Semel enim implēta usucapiōnĕ plenō iurĕ incipit tua res esse, id est et in bonis et ex iurĕ Quiritium, ac si mancipāta vel in iurĕ cessa.
Usucapio autem mobilium quidem rerum annō complētur, fundi vero et aedium bienniō, et ita Duodecim tabulārum legĕ cautum est.