Juppiter, cum aliquando de summo Olimpo despexisset et feros hominum mores notavisset, consilium cepit totum genus humanum fluctibus delere. Quo constitute, et ipse ingentes imbres ex nubibus fudit. Brevi tempore etiam summi montes aquis tecti sunt. Deucalion, Promethei audacis filius, qui omnibus pietate et virtute praestiterat, cum Pyrrha uxore navem conscendit, ut vitam servaret. Cum navis illa ad Pamassum montem advenisset, Juppiter immortalis voluit Deucalionem et Pyrrham servari. Eo consilio capto, nubes diffudit et Neptunum jussit fluctus et flumma revocare. Deucalion et Pyrrha, cum totum ordem terrarum inanem conspexissent, timore et dolore premebantur, quod soli relicti essent. Deinde a Jove petiverunt, ut novos homines crearet. Jupiter autem iis mandavit, ut ossa terrae matris effossa post se jactarent. Quod mandaverat, fecerunt: lapides, ossa terrae, ex ea effoderunt et post terga jecerant Ex lapidibus, quos Deucalion jecerat, juvenes creverunt, ex lapidibus, a Pyrrha jactis, virgines. De Deucalione et Pyrrha igitur nova gens humana orta est.