Primo Ulixes beluam, sic iacentem, interficere in animo habebat, sed brevi hoc consilium abiecit. Intellegebat enim lapidem, quo Polyphemus - id nomen Cyclopi erat - ostium speluncae obstruxerat, a se comitibusque suis, coniunctis etiam viribus, amoveri non posse. Hoc consilio abiecto, aliam fugae rationem excogitare coepit. Altero die mane Cyclops duobus aliis comitibus devoratis, greges ex spelunca exegit, hominibus autem inclusis, saxo obiecto, fugam detraxit. Interea Ulixes palo praeacuto oculum, quem Polyphemus unum in fronte gerebat, effodere cogitavit