Romŭlus, uti novam civitātem firmāret et tutarētur, urbem munīvit, centum senatōres creāvit, exercĭtum armāvit. Duodĕcim lictōres regem comitabantur. Iam res Romāna adeo erat valĭda, ut finitĭmis gentĭbus bello par esset. Sed cum eae societātem conubiumque novo popŭlo constanter recusārent, deĕrant muliĕres. Quam ob rem Romŭlus indignans "Cum finitĭmi", inquit, "preces nostras aspernentur, dolum et vim adhibēre conābor. Nam id, quod precando non impetravĭmus, alio modo nobis est efficiendum. Satis diu, arbĭtror, cunctāti sumus; nunc tempus est agendi". Paulo post ludos parāvit Neptūno deo. Quod spectacŭlum cum finitĭmis indictum esset, Sabinōrum omnis multitūdo studio spectandi incitāta cum libĕris ac coniugĭbus convĕnit. Qui novum oppĭdum satis admirāti ludos spectābant. Subĭto autem iuventus Romāna in spectantes se praecipitāvit magnumque numĕrum puellārum asportāvit. Qua re perterrĭti parentes fugērunt gravissĭmam Romānis poenam minantes.
Brevi post Romānis acrĭter erat proeliandum. Nam Sabīni cum exercĭtu ad pugnandum parāto in urbem Romam invasērunt. Tum eaedem illae muliĕres, quae iam Romanōrum erant uxōres, inter infestas acies proeliantium sese praecipitavērunt hinc patres, hinc marītos precantes, uti caedem finiant. Neque frustra precātae sunt, nam pax et amicitia facta est.
Буду оооочень благодарна!!!